Terug van weggeweest

Het is een tijdje stil geweest op deze blog maar na 2 maanden kan ik eindelijk nog eens een wedstrijdverslagje schrijven.  De ondertussen 'klassieke' refluxproblemen gecombineerd met een griepaanval hielden me enkele weken weg van mijn loopschoenen.  Maar ondertussen zijn we alweer terug zo'n 3 weken actief bezig,  al blijven de trainingen voorlopig beperkt tot wat rondjoggen.  Om toch eens een intensieve prikkel toe te voegen aan het schema besloot ik om toch van start te gaan in de crossen van Stabroek (vorige week zaterdag) en Burcht (gisteren).  Puur als training naar volgende jaar toe wel te verstaan, het klassementen is toch al verloren door de afwezigheid in de eerste crossen van het seizoen.

In Stabroek, altijd een zware cross, werd al snel duidelijk dat ik nog een lange weg af te leggen heb.  Ik miste gewoonweg de snelheid om mee te gaan met de grote groep en zo moest ik meestrijden om laatste plaatsen.  Met een 37e plaats van de 42 deelnemers werd het toch nog close! 

Gisteren in Burcht, met een zowaar nog zwaarder parcours, was het doel om toch een paar plaatsen op te schuiven in de uitslag.  Na een goede start en eerste halve ronde moest ik toch het groepje voor mij laten gaan om mezelf niet in moeilijkheden te brengen.  Er zat niet anders op dan mijn eigen tempo lopen en proberen om in deel twee alsnog enkele plaatsen op te schuiven.  Het duurde lang, maar in de laatste ronde zag ik dan toch nog enkele 'stervende zwanen' voor me uitlopen zodat ik nog wat kon opschuiven in de uitslag.  Maar met een 33e plaats op 41 deelnemers was het resultaat niet veel beter dan vorige week.

Cross Kalmthout

Zaterdag stond de eerste 'winter'cross van het seizoen op het programma, maar van die winter was weinig te merken.  Met temperaturen van meer dan 25 graden was het vooral zweten en afzien op en rond de piste in Kalmthout.  Al tijdens de opwarming stond het zweet ons in de schoenen, maar dat kon ons toch niet weerhouden om er een stevige wedstrijd van te maken.  Aangezien niet iedereen van deze gedachte was en vele de drukte van de belgische kust opzochten, werd er besloten om alle mannen samen in een reeks te laten lopen. 

Zowel de masters als de seniors waren blijkbaar goed 'opgewarmd' want er werd onmiddelijk een stevig tempo gemaakt.  Ikzelf nam eerder een rustige start om niet direct al mijn zweet te verschieten in de eerste ronde.  Een goede keuze bleek achteraf, al in de tweede ronde begonnen de eerste 'warmte'slachtoffers te vallen.  Ikzelf kon daarentegen mijn tempo aanhouden en zo rustig opschuiven van groepje naar groepje.  In het begin van de laatste ronde kreeg ik het heel even moeilijk, maar met de eindmeet in zicht kon ik toch nog enkele plaatsen goedmaken en zo als 14e (6e senior) deze oefencross afsluiten.  Het echte werk begint pas binnen 14 dagen met de eerste criteriumcross in Wommelgem.

Stratenloop Spoor Noord

Na een weekje rust in het zuiden van Frankrijk stond ik de dag na onze aankomst al aan de start van de stratenloop Spoor Noord.  Na de verkenning van het parcours werd al snel duidelijk dat ik met de inschrijving van de 10km (keuze uit 5-10-15 km) de juiste beslissing hed genomen.  De vele bochten, kasseien en stukken vals plat zorgen voor een selectief parcours.

Zoals altijd werd er weer erg snel gestart en koos ik voor mijn eigen tempo.  Na 5 kilometer kwam ik door als 13e in een tijd van 19'45, maar de benen hadden mij ondertussen al duidelijk gemaakt dat het tempo iets te hoog lag.  De eerste achtervolgers waren nog ver zodat ik even kon temporiseren.  Na 7km stond Pascal, bezig aan de 15km, me opeens op te wachten.  Hij had nog vermoeide benen van zaterdag en besloot dan maar om samen met mij verder te lopen.  Geleidelijk aan maakten we terrein goed op een groepje van 3 atleten, maar de achtervolging ging moeizaam.  Met nog één kilometer te gaan passeren we uiteindelijk het groepje wordt het tempo terug opgevoerd.  De laatste 20 meter krijg ik plots de klok met een tijd van 0:39:51 in mijn vizier.  Ik wist het direct: 'ik heb het hier aan mijn pan'.  Een 10e plaats en een tijd van 40'02 was het verdict van de dag, jammer van de sub 40'00 maar ik zit op schema voor het crossseizoen dat volgend weekend start.

Bollekesloop

Zondag stond er na een te lange pauze nog eens een wedstrijd gepland in de agenda.  De bollekesloop, georganiseerd door onze atletiekclub Antwerp Athletics, was de ideale gelegenheid om de conditie eens te testen. Het parcours, met start en aankomst aan brouwerij De Conink, brengt de lopers na een kleine lus door Berchem tot aan het stadspark.  Via de tunneltjes onder de leien maken ze rechtsomkeer ter hoogte van de Oudaan en gaat het via het stadpark en de Belgiëlei terug naar de brouwerij.  Maw een leuk gevarieerd parcours door 't stad.

Na de start was het toch even zoeken naar het juiste tempo, ik moest mijn clubmakkers Filip en Vincent al vlug laten gaan, en ook onze clubtrainer JM stak me even later voorbij.  Na de eerste kleine lus kon ik mij toch terug vooraan het groepje met JM nestelen, maar de kilometers gingen veel trager dan ik vooraf had gehoopt.  Halfweg, aan de eerste bevoorrading, kwamen we door in een zeer trage tijd rond de 21 min, ik liep toen rond de 65e positie.  Na de eerste tunnel zag ik in de verte Filip en Vincent samen lopen, en plots ging het tempo de hoogte in.  Meter per meter kwam ik dichter en werd het gat met 'mijn' groepje groter.  Eerst passeerde ik Filip en op zo'n kilomter van het einde kwam ik bij Vincent.  Met enkele tussenversnellingen probeerde ik ervan door te gaan, maar het gat werd niet groot genoeg.  Net voor de laatste bocht zette Vincent zijn eindsprint in en vloog me voorbij, maar de finish lag voor hem net te ver zodat ik er met een laatste jump er nog net voorbijging.  Dit leverde me een 42e plaats op met eindtijd van 40'42.  Nu rustig verder opbouwen tot aan de eerste crossen.

Noorwegen

Na 3 prachtige weken in Noorwegen is de conditie ver zoek waardoor ik de pistekampioenschappen aan me voorbij laat gaan. Ik verkies liever om terug rustig op te bouwen naar het najaar toe. In oktober starten de crossen terug, maar eerst zal ik nog van start gaan in de Bollekesloop en in een halve marathon. Deze laatste staat met vet aangeduid in mijn agenda. Als alles volgens plan verloopt zal er dan begin volgend jaar een marathon volgen. Maar eerst toch maar even langs de osteopaat om de rug los te maken, de bedden in Noorwegen laten immers te wensen over! Voor de rest zou ik morgen al terug willen vertrekken.

Piste weekend

Afgelopen weekend stonden er met Burcht en Deurne twee piste meetings op het programma. Aangezien we aan minimum 5 meetings moeten deelnemen om te mogen starten op de kampioenschappen in augustus werd het stilaan tijd om de tartan op te zoeken.

Tijdens de vrijdagavond meeting in Burcht had ik de keuze tussen een 300 meter, 5000 meter of speerwerpen. Aangezien ik dit laatste niet zag zitten en er de dag nadien al een 5000 op het programma stond, was de keuze snel gemaakt. Tot zover de theorie, maar hoe zit dat met die startblokken? Hoe moet zo'n race aanpakken? Oei, mijn 'borst'nummer moet op mijn rug hangen? Op geen van deze vragen wist ik het antwoord maar voor alles een eerste keer. Net voor start even de startblokken getest en daar stond ik klaar voor mijn eerste keer 300 meter. Ik start in baan 4 met voor mij 2 juniors en achter mij enkele seniors. Mijn reactiesnelheid was goed, maar na nog geen 50 meter loop ik al als laatste senior, wat gaat dat hier snel! Bij het uitkomen van de bocht lig ik op zo'n 10 meter achter de loper in baan 5 die duidelijk net als ik er volledig verzuurd bijloopt. De afstand tussen ons blijft gelijk tot het moment dat mijn concurrent even achteruit kijkt. Dit is mijn kans dacht ik en net voor de meet heb ik hem te pakken. Met een eindtijd van 46.84 seconden wordt ik afgescheiden laatste senior, maar doe ik blijkbaar 4 honderdsten beter dan de clubrecordhouder Jos.

Zaterdag stond er op de thuispiste van Antwerp Athletics een 5000 meter op het programma. Het was behoorlijk warm en de benen voelden nog wa zwaar aan van de dag voordien, maar een tijd onder de twintig minuten was het doel van de dag. De eerste kilometer ging aan 3'55, waarna ik even kon profiteren van Filip, maar die had jammer genoeg zijn dagje niet zodat ik even later mijn rondjes alleen mocht afhaspelen. Ik kon een vlak tempo lopen en na 12.5 ronden zat het afzien erop. Met een eindtijd van 19'52 had ik mijn doel bereikt en kan ik rustig verder werken naar de komende meetings.

Rivierenhofloop 10K

Na een woelige week in de darmen was het zaterdag, na een verplichte rustweek, afwachten of ik effectief de start wel zou halen, en zoja wat er nog in zou zitten? Ni al te veel met al die ongemakken ;). 38min03 was het eindresultaat, al bleek de correcte afstand slechts 9.2km te zijn, hetgeen overeenkomt met het gevoel onderweg. Al na de eerste kilometer kroop het zuur en de bijhorende krampen tot achter de oren. Iets voorbij halfweg was het 'vat' dan volledig leeg en was het overleven tot aan de (thuis)piste van Antwerp Athletics waar zowel de start als de aankomst gelegen was. Een wedstrijd om snel door te spoelen en op naar de pistemeeting in Deurne volgend weekend.

Knokke 10K

Zondagmiddag vetrokken we met een stralende zon richting de Belgische Kust om er deel te nemen aan de Knokke 10K. Na de inschrijving even gaan opwarmen op een terraske in 't zonneke en nadien op de plaatselijke atletiekpiste. Met mijn vorige deelname in 2004 kon ik niet echt meer spreken van parcourskennis. Dan maar rekenen op clubgenoot Filip die er vorig jaar ook bij was en een eindtijd van +/- 40 minuten in gedachten had.

Al van bij de start werd duidelijk dat er in de eerste kilometers een lekker zeebriesje in het nadeel stond. Hierdoor verbrokkelde de groep vrij snel en moest ik toch een paar keer een gaatje dichten richitng Filip. Na de eerste bevoorrading kregen we enkele klimmetjes voorgeschoteld, ze waren niet echt zwaar te noemen maar toch voelbaar in de beentjes. We hielden ons tempo aan, maar het was toen al duidelijk dat een tijd onder de 40 minuten er niet in zou zitten vandaag. Met nog 2 kilometer te gaan moest ik omwille van een klein dipje de groep laten gaan. Het gat werd niet echt groot, maar ik zou er niet meer bij geraken. Met een eindtijd van 41:38 voor 10,2km werd ik uiteindelijk 154e van de 2271 deelnemers.

10 Miles Antwerpen

Zo'n massaloop als in Antwerpen, eigenlijk hou ik er niet echt van. Maar een joggingske in eigen stad door de twee tunnelkes heeft anderzijds ook wel iets. Via de atletiekclub kon ik in het snelle startvak starten, al moet je hier ook hier al een half uurke van tevoren gaan aanschuiven om uw plaatske op te eisen.

De eerste kilometers verlopen altijd een beetje chaotisch, iedereen wil blijkbaar als eerste de Kennedytunnel induiken om dan in de klim naar het gerechtsgebouw volledig stil te vallen en langs de kaai te parkeren. Ik laat me echter niet van de wijs brengen en loop in het begin mijn eigen tempo zonder te forceren. Halfweg de kaai stond de witte boog van 50%, ook de vele toeschouwers laten duidelijk horen dat deel 1 achter de rug is. Ik kom door in een tijd van 33:57, perfect op schema voor een tijd onder de 1h10. Ook de volgende kilometers hou ik mijn tempo vast en kom zo aan de zwaarste hindernis van de dag, de konijnenpijp. Tijdens de afdaling bleven de gevreesde krampen uit, maar tijdens de klim kreeg ik het toch behoorlijk zwaar. De benen begonnen nu toch vol te lopen met melkzuur, maar ik was duidelijk niet alleen die met dit gevoel rondliep. Eens de tunnel uit was het nog een kilometer doorbijten tot aan de finish.

Met een geschatte eindtijd van 1h08:45, mijn Garmin deed het niet in de tunnel en de chip van de organisatie heeft mijj blijkbaar ook niet geregistreerd, blijf ik onder mijn vooropgestelde doel.

Karting

Lopen zat er afgelopen week even niet in, maar gelukkig kon ik tijdig terug mijn schoenen aantrekken om zaterdagavond mee te strijden in de 3-uur race karting op het indoor circuit in Sint Niklaas. 13 teams stonden er aan de start, de AA-kes werden vertegenwoordigd door Luc, Pascal en mezelf.

Tijdens de 20 minuten chrono realiseerde Pascal de snelste rondetijd zodat we zowaar in poleposition mochten vertrekken. Luc nam de start voor zijn rekening, maar moest na een 3 tal ronden enkele snellere jongens laten passeren. Even zakten we weg naar een 5^de plaats, maar Luc bracht ons even later terug naar plaats drie en na het eerste uur lagen we zowaar een ronde voor op de vierde. Tijd voor mezelf om plaats te nemen achter het stuur en een uurtje rondjes te draaien. In het begin was het even zoeken naar het juiste ritme, maar eens de juiste lijnen gevonden kon ik constante rondetijden draaien en onze derde plaats veilig stellen.

Voor het laatste uurtje kwam Pascal in actie. Plaatsen 1 en 2 waren gaan vliegen, maar een podiumplaats zat zeker nog in de mogelijkheden. Zeker nu Pascal keer op keer de snelste rondetijden begon te rijden en zo het gat op onze eerste achtervolgers steeds groter werd. Na 248 rondjes zat de race erop, met onze derde plaats op slechts 3 ronden van de uiteindelijke winnaars (ervaren mannen) mochten we mee op het podium en hadden we met Pascal de snelste man van de dag in ons team.

10 miles Wommelgem

Het mooie weer heeft me ertoe aangezet om toch te starten in de 10 Miles van Wommelgem, een organisatie van de triatlonclub BTT. Een keelontsteking had even mijn deelname in twijfel getrokken, maar de trainingen gingen naar ‘t eind van de week al wa beter. Tempo lopen zonder te forceren en een tijd rond 1h10 was het plan.

Om 14h00 was dan zover, de start werd gegeven voor 4 rondjes rond het fort van Wommelgem. De eerste kilometers had ik me vooraan in een groepje geplaatst en liepen we kilometers rond de 4’15 à 4’20. Halfweg kwamen we door in een tijd rond de 34 minuten, perfect op schema tot dan. Vanaf kilometer 10 was de pret echter snel voorbij. Ik was gestart met mijn wedstrijdschoenen die ik reeds enkele malen gedragen had tijdens 5 kilometer loopjes. Laat een 10 miles nu net ietsje verder zijn en dat hebben mijn voeten geweten. Nog 6 kilometer te gaan, nee dat hou ik niet meer vol. Er zit niets anders op dan een snelle wissel uit voeren voor het ingaan van de laatste ronde. Even langs de auto, die gelukkig niet te ver geparkeerd stond, en mijn trainingsschoenen aangetrokken voor nog een rondje van 4 kilometer. De pijn was nog niet volledig weg, maar ik zou de wedstrijd wel kunnen uitlopen. Terug mijn ritme gezocht zodat uiteindelijk na 1h11 minuten mijn lijdensweg erop zat. Zonder wissel zou ik met 1h09 mijn vooropgestelde tijd makkelijk gehaald hebben zodat ik toch nog met een ‘goed’ gevoel huiswaarts kon om de 2 joekels van blijnen te gaan verzorgen.

Criteriumcross Zandhoven

Zandhoven is niet alleen de laatste cross die meetelt voor het criterium, maar zal ook mijn laatste cross deze winter worden. Redenen genoeg dus om de hartslag nog een keer de hoogte in te jagen. Aangezien het mooie weer van de afgelopen week lag het parcours er zeer droog en snel bij, niet echt mijn dada maar ik had er zin in. Aangezien ikzelf en clubmakker Jim niet echt nog iets te winnen of te verliezen hadden, werd er zowaar een plan bedacht om Filip, eveneens Antwerp Athletics, alsnog aan een top 10 plaats in de eindstand te helpen. Gewoon er effe voor zorgen dat wij van AA de plaatsen achter Filip impalmen om zo de concurentie punten af te snoepen. Tot zover de theorie, nu de praktijk nog.

Al in de eerste scherpe bocht geraak ik ingesloten en verlies ik kostbare plaatsen op Filip. Laat Zandhoven nu net een zeer smal parcours zijn waar inhalen niet evident is. Er zit niets anders op dan rustig te wachten tot het einde van de eerste ronde om in de achtervolging te gaan. Mijn achterstand bedraagt op dat moment zo'n 80 meter, en zit in het groepje met 'de concurent' van de dag. Ik laat hem tactisch het gaatje zelf dichtlopen en op het einde van de tweede ronde sluiten we aan bij mijn clubgenoot. Ik zet me direct op kop met het idee er met Filip vandoor te gaan, maar hij kan op dat moment jammer genoeg het tempo niet volgen. Dan maar rekenen op de eindsprint zeker?! Ondertussen heeft Jim zich laten uitzakken tot onze groep zodat we een mannetje extra hebben die punten kan wegkapen.

De laatste van 4 ronden wordt aangevat met een lang uitgerekte groep waar hier en daar toch enkele gaatjes vallen. Met nog zo'n 300 meter te gaan wordt de sprint ingezet door Filip en Jim, hij moet proberen nog enkele lopers in te halen en ik blijf nog even in het spoor van 'de concurent' om te zien hoe hij ter plaatse gelaten wordt. Ikzelf zet mijn sprint enkele tellen later in en haal zo makkelijk de 26e plaats van de 49 delnemers. Even rekenen na de aankomst om dan tot het besluit te komen dat Filip 2" te kort komt voor zijn top 10 plaats. Jammer voor hem, maar het was toch leuk crossen met zo'n tactisch plannetje. Ikzelf eindigde 14de in het criterium-klassement en Jim werd met zijn 8e plaats eerste senior van Antwerp Athletics.

Vanaf nu mogen de spikes even de kast in en wordt het tijd om ons klaar te stomen voor de stratenlopen en wie weet zelfs enkele pistemeetings. Ik hou jullie op de hoogte.

Cross Putte Stabroek

'Liefhebbers van vettige modderstroken en pittige klimmetjes stippen 19 februari 2011 alvast aan in hun agenda. Zij kunnen dan hun hart ophalen in het Moretus bos in de schaduw van het kasteel 'Ravenhof', Oud Broek te Stabroek.' aldus de uitnodiging van de Lopersgroep Putte. De modder was zaterdag ver zoek, maar de klimmetjes voelden tijdens de opwarming al pittig aan zodat we ons konden klaarmaken voor een zware cross.



Blijkbaar was niet iedereen van deze gedachte en werd er traditiegtrouw weer zeer snel gestart. Ikzelf kwam net iets minder vlot uit de startblokken zodat ik aan de eerste klim, direct gevolgd door een smalle passage door de beek, rustig mijn beurt moest afwachten en zowat als 3e laatste de achtervolging mocht inzetten. Het duurde echter tot het begin van de tweede ronde voordat ik een eerste plaatsje kon goedmaken. Het groepje voor mij was ondertussen op een lang lint getrokken en er vielen hier en daar enkele gaatjes. Er waren er duidelijk al een paar op zoek naar hun tweede adem, ikzelf kon mijn tempo mooi aanhouden zodat ik plaats voor plaats opschoof naar voren. Sommige probeerden nog even aan te pikken, maar meer dan enkele honderden meters hielden ze het niet vol. Net voor het ingaan van de laatste ronde waren de plaatsen ingenomen zodat ik in de laatste ronde niet echt meer volluit hoefde te gaan om als 18e van de 30 deelnemers naar de 'prachtige' prijzentafel te mogen gaan.

Cross Kalmthout

De vijfde van zes criteriumcrossen wordt traditiegetrouw in Kalmthout georganiseerd. Meer dan een voetbalveld waarop enkele lussen worden getrokken en een hoopke zand op het plaatselijk containerpark is er niet nodig om te kunnen crossen. Of toch, een goede conditie kan ook van pas komen! Met slechts 10 dagen training in de benen was dit laatste nog ver zoek. Uitlopen zonder keelklachten was het enige doel van de dag. Met een 37e plaats op 46 deelnemers is de opdracht geslaagd, nu rustig verder opbouwen naar de volgende wedstrijden.

Genieten

Dit weekend stond de cross in Wilrijk normaal gezien op het programma, een wedstrijd waar ik echt naar uit keek, maar ook dit jaar heb ik de start niet gehaald! De ganse week al 'geniet' ik van verplichte rust, de keel zit weer potdicht (reflux) zodat sporten geen optie is. Nog even op de tanden bijten en dan kan ik hopelijk de draad terug oppikken.