Kerstloop Burcht

Dit weekend stonden met de cross in Brasschaat en de Kerstloop in Burcht 2 wedstrijden op het programma. De cross van zaterdag zou niet meer worden dan een opwarming voor zondag. Na een snelle start bleef ik tot halfweg tempo lopen, vanaf dan lagen de posities vast ik kon ik zonder echt veel energie te verliezen mijn plaats veilig stellen. Deze keer geen punten te sprokkelen, maar wel naar huis met een prachtige eierkoker en een haardroger gewonnen door Kim.

Zondag werden de snelle schoenen wel aangetrokken voor de 5km 'familieloop' zoals het op de flyer stond geschreven. Met 2 ronden draaien en keren in het winderige Burcht leek een snelle snelle tijd vooraf niet echt bereikbaar, een tijd net onder de 20' werd het doel. Vanaf de start zat ik direct mee voorin de kopgroep, maar 17km/h is net iets te snel voor mij. Er zat niets anders op dan mijn eigen tempo te zoeken en het groepje te laten gaan. Clubgenoot Jim probeerde wel mee te gaan met de groep, maar moest dit na 3 km bekopen zodat ik terug bij hem kon aansluiten. Onmiddelijk op kop en het tempo opdrijven was de boodschap, al snel had ik enkele meters en kon ik op zoek naar mijn voorganger. In de laatste 500 meter had ik ook hem te pakken en zo kon ik na 19'05 als 9de heel tevreden over de streep lopen.

Cross Burcht

De crossen volgen mekaar snel op zo vlak voor de kerstperiode, dit weekend mochten we de spikes aantrekken in Burcht. Het zag er een ganse week naar uit dat dit een snelle sneeuwcross zou worden, maar de vriestemperaturen hadden plaats gemaakt voor de eerste tekenen van dooi. Naarmate de crossen mekaar opvolgenden werd het parcours steeds zwaarder en vettiger.

Voor het eerst deze winter had ik een nog eens goed gevoel tijdens de opwarming, hetgeen meteen resulteerde in een redelijke start. Na de eerste bocht liet ik me jammer genoeg even insluiten, maar kon even later toch terug wat posities goedmaken. Op het einde van de eerste ronde brak onze groep in twee en was ik alweer aangewezen op achtervolgen. Het duurde echter tot het begin van de derde ronde alvorens in tijd kon goedmaken op mijn cubgenoot Jim, die op dat moment zo'n 150 meter vooruitliep. Een ronde later kon ik alleen aansluiten bij hem, maar de versnelling om hem los te schudden zat er niet direct in. In de laatste lange rechte lijn belsoot Jim er een lange spurt van te maken, maar ik had jammer genoeg de kracht niet meer om hem het vuur aan de schenen te leggen.

Met een 17e plaats mag ik terugkijken op een mooie cross in toch wel gure weersomstandigheden. In de tussenstand van de criteriumcrossen schuif ik op naar plaats 18. Met nog twee crossen te gaan zullen we wel zien waar we uitkomen.

Cross Stabroek

Zaterdag stond alweer de 3de criteriumcross van het seizoen op de kalender. Deze keer was de landbouwschool van Stabroek het decors voor een half uurtje afzien. De voorbije jaren was het weer (sneeuw, hagelbuien, ...) meermaals spelbreker van dienst, maar dit jaar scheen zowaar de zon. Niet te snel met die handen in de lucht, want het parcours lag er nog behoorlijk zwaar bij!

Al van bij de start was het, net zoals de vorige weken, aanklampen om bij de grote groep te blijven. Maar ook deze keer duurde het liedje niet lang en was ik vooral op mezelf aangewezen in de stukken wind tegen. Tot halfweg de wedstrijd verloor ik steeds meer terrein op mijn voorgangers, maar vanaf dan kon ik verrassend genoeg mijn tempo terug iets opdrijven. De grote groep hing, bij het ingaan van de laatste ronde, op een lang lint zodat ik telkens een nieuw mikpunt in mijn viezier kreeg. Het tempo viel (gelukkig) niet meer stil zodat ik in die laatste ronde nog een 10-tal plaatsen kon goedmaken en uiteindelijk als 25e van de 41 eindigde. Vooral de tweede wedstrijdhelft geeft me vertrouwen voor de volgende 'zware' cross in Burcht over 7 dagen.

Cross Hoboken

GVA - 22 november 2010

Buiten dit krantenartikel ben ik niet echt in beeld geweest tijdens deze cross. Al van bij de start was het aanklampen en zoeken naar het goede rimte dat maar niet kwam. Maw een cross om zo snel mogelijk te vergeten. Gelukkig is er zaterdag al een nieuwe afspraak op het zware parcours in Stabroek.

Cross Zandhoven

Dit weekend geen punten te verdienen tijdens de cross, maar wel 'prachtige' naturaprijzen. We kregen niet alleen mooi weer voorgeschoteld, maar ook een leuk parcours met veel variatie. Het 'klassieke' rondje rond atletiekpiste gevolgd door enkele smalle kronkelende paadjes door het bos. In de eerste ronde kon ik mijn wagonnetje nog net aanpikken bij de grote groep, maar moest deze door een klein dipje in het begin van de tweede ronde laten gaan. Het gat werd echter niet groter dan een 10-tal seconden zodat ik in de derde ronde terug kon aansluiten bij een groepje van 4. In het bos was voorbijsteken niet evident, dus was het wachten tot het ingaan van de laatste ronde om nog enkele plaatsen op te schuiven. In de laatste 100den meters probeerde ik nog een extra plaatsje te winnen, maar het publiek schreeuwde zo hard dat ook mijn voorganger tijdig een tandje bij kon steken zodat ik uiteindelijk op een 19e plaats (26) eindigde. Kim deed het met haar 5de plaats en een lekkere fles cava een stuk beter!

Terug het veld in

Het crossseizoen is al terug enkele weken bezig, maar jammer genoeg moest ik het seizoensbegin aan mij laten voorbijgaan. Ondertussen zijn de trainingen terug hervat en stond ik na een 'te' korte voorbereiding aan de start van de 2de criteriumcross in Schoten. Door de vele regenbuien kregen we een pittig parcours voorgeschoteld en al snel werd duidelijk dat de conditie nog ver zoek is. Met een 32e plaats op 45 deelnemers werd het eerder een strijd tegen mezelf dan tegen de anderen. Maar het belangrijkste is dat eindelijk ik terug het veld in kan!

Einde seizoen!

De knoop is doorgehakt, ik zal niet aan de start staan in de marathon van Eindhoven (10-10-10). Nochtans verliep de voorbereiding volledig volgens schema en waren de duurlopen van 30km en meer geen probleem. Maar sinds de halve marathon van Temse, zo’n 14 dagen geleden, heb ik geen meter meer gelopen!

Ik had deze wedstrijd toegevoegd aan mijn programma als test voor Eindhoven, maar al na 8 kilometer ging het fout. Na de eerste bevoorrading kreeg ik last van de maag en de keel. Ik hoopte dat het wel weer zou overgaan, maar ik zou gedurende de rest van de wedstrijd geen eten of drinken meer aannemen om verdere problemen te vermijden. Het gevolg was dat ik de laatste kilometers het tempo moest laten zakken en ik met een tijd van 1h34 als 22^e over de streep liep.

De dag nadien tijdens het loslopen moest ik al na 5 kilometer de kleedkamers terug opzoeken omdat de keel volledig dicht zat en ik amper nog kon ademen. Vanaf dan was het direct duidelijk, dit had ik tijdens mijn laatste triatlons vorig jaar ook al eens gevoeld, ik heb het terug last van reflux. Uit ervaring weet ik dat het zeker enkele weken zal duren alvorens verlost te zijn van deze ongemakken. Tot dan staat er verplichte rust op het programma!

10.000 meter Burcht

Zaterdag stond er in Burcht de tweede dag van de piste kampioenschappen geprogrammeerd, een organistatie van het KAVVV. Ik had me ingeschreven, weliswaar buiten wedstrijd (kwam niet in aanmerking voor eventuele medailles) voor het afsluitende loopnummer. Maar de 10.000 meter is eigenlijk nooit een wedstrijd geworden. In plaats van, zoals vooraf voorzien, de reeksen op te delen volgens leeftijd werd er besloten om al diegene die buiten wedstrijd liepen, samen te laten starten in een afzonderlijke reeks. Ik had me reeds voorgenomen om de strijd met clubgenoot Filip aan te gaan, maar daar kwam dus niks van in huis. Even getwijfeld of ik al dan niet zou starten, we waren maar met een 10-tal lopers voor onze reeks, maar ik beschouwde het dan maar als een goeie training.

Over de ‘wedstrijd’ zelf kan ik redelijk kort zijn, vanaf de eerste tot de laatste meter heb ik alleen gelopen. Niemand om me aan op te trekken, gewoon 25 rondjes lopen tegen jezelf en de warmte (+/-27°C). Na 41min50 zat de mentale training richting Eindhoven er dan ook op.

Ironman 70.3 Antwerpen

Na een deugddoende vakantie in Koratië volgt hier eindelijk het verslag van de Ironman 70.3 in Antwerpen. Met slechts 8 specifieke trainingsweken voor deze triathlon was het enige doel finishen in deze halve triathlon (1.9km swim – 90km bike – 21.1km run). De voorbereiding verliep, op uitzondering van een verbrande duim die me een week uit het zwembad en van de fiets hield, volledig volgens planning.

In tegenstelling tot 2 jaar geleden werd er dit jaar gestart, met wetsuit, in groepen per leeftijdscategorie. Na even twijfelen had ik me toch op de tweede rij van wave 3 gepositioneerd, snel starten om zo het watergevecht te ontlopen was het plan. Achteraf gezien een goede tactiek want na enkele honderden meters kon probleemloos mijn eigen race zwemmen. Na 27’13 kwam ik als 114^e uit het Galgenweel , en door een snelle wissel kon ik als 101^e aan de fietsproef beginnen.

Met de beperkte trainingskilometers was de boodschap vooral doseren en zeker niet te diep gaan. De wind had in de Antwerpse haven vrij spel zodat het toch behoorlijk stoempen was om de snelheid erin te houden. Halfweg gaf de garmin 37km/h gemiddeld aan, iets te snel naar mijn mening maar tot dan een goed gevoel in de benen. De laatste 20km, terug naar het centrum van Antwerpen, stond de wind meestal in het nadeel. Ook de benen voelden ondertussen al iets minder fris aan zodat de laatste kilometers precies iets langer leken dan de eerste. Na net geen 2h30 mocht de fiets aan de kant en kon ik aan de afsluitende loopproef beginnen. De supporters deden de spierpijn even vergeten, en zelf speaker van dienst Paul Embrechts gaf me nog bemoedigende woorden mee.

De eerste van de drie af te leggen ronden door het centrum van Antwerpen ging vlot, maar nadien werd het steeds zwaarder. Het water werd tijdens de bevoorradingen vervangen door cola, maar dit kon niet beletten dat ik het tempo moest laten zakken. De laatste ronde was het echt aftellen tot de finish. Na 4h47 mocht ik van Marc Herremans mijn medaille in ontvangst nemen en de supporters gaan bedanken die de hele dag langs de kant stonden om me aan te moedigen. Thanks!

Duorun Schelle

Voor het tweede jaar op rij stond ik met mijn vriendin Kim aan de start van de Duorun in Schelle. Het concept is eenvoudig, één man en één vrouw vormen samen een duo en leggen 10km af. Eerst lopen de mannen een rondje van 5 km waarna ze de nummer doorgeven aan de vrouwen die op hun beurt hetzelfde rondje lopen.

Ondanks het slechte weer, het regende tot een half uur voor de start, stonden er toch zo’n 150 duo’s te zweten in een drukkende vochtige warmte aan de start van deze leuke wedstrijd. Al in de eerste honderden meters word ik langs alle kanten voorbij gestoken, de GPS gaf echter 3:45 als openingskilometer. Bij de meesten is het feest echter van zeer korte duur en begin ik stilaan terug wat plaatsen goed te maken. Halfweg loop ik mee in een klein groepje, maar krijg na een tijdje het gevoel dat het tempo stilaan aan ’t zakken is. Met nog zo’n 2 kilometer te gaan kan ik het tempo terug wat opdrijven en kan zo als 31^e (19:42) mijn nummer doorgeven aan Kim.

Al in haar eerste kilometer maakt ze zo’n 10-tal plaatsen goed en na 8 kilometer komen we (ik loop ondertussen nog een beetje mee als mentale steun) door als 21^e. We kijken naar mekaar en zien dat 20 plaats maar een kleine 100 meter voor ons loopt. Meter per meter komen we dichterbij en in de laatste kilometer kan Kim onze 20^e plaats veilig stellen. Met een eindtijd van 43:42 doen we 2 seconden beter dan de vorige editie. Dit laatste is vooral en alleen te danken aan Kim die 17 seconden sneller gelopen had dan vorig jaar!

Rivierenhofloop

Dit weekend stond er met de Rivierenhofloop een eerste test op het programma met als enig doel te zien hoe het nu eigenlijk stond met mijn conditie. Na de rug- en de aanhoudende refluxproblemen was het afwachten hoe ik het er vanaf zou brengen op de 5km. Met start en aankomst op ‘onze’ trainingspiste van atletiekclub Antwerp Athletics was de motivatie zeker aanwezig.

Traditiegewijs start iedereen weer als losgelaten wild, maar ik laat me niet van de wijs brengen en kies voor mijn eigen tempo. Na amper 2km kom ik de eerste snelle starters al tegen en begin vanaf nu geregeld lopers in te halen. Bij het terug opdraaien van de piste maken de toeschouwers me erop attent dat er iemand op komst is. Ik drijf het tempo iets op om mijn plaats veilig te stellen, maar in geen tijd voel ik hem in mijn spoor. Met nog 100 meter te gaan draai ik de kraan volledig open (Garmin gaf een topsnelheid van 30.3km/h aan), en ondanks het duw en trekwerk kan ik mijn 23^e plaats toch nog vast houden. Met een eindtijd van 20:58 min voor 5,25 km kan ik terugkijken op een geslaagde eerste test met het oog op de Ironman 70.3 van Antwerpen.

DNS Antwerp 10 miles

Na een rustig weekje snowboarden in Oostenrijk was ik volledig klaar om deel twee van het seizoen aan te vatten, de planning lag klaar, de fiets was opgeblonken en ketting gesmeerd, de zwemzak was reeds ingepakt, … Maar de trainingen zullen pas hervat kunnen worden wanneer ik verlost ben van mijn geblokkeerde onderrug en de terugkerende reflux. Hierdoor zal ik dus ook niet van start kunnen gaan tijdens de Antwerp 10 Miles van komend weekend.

Halve Marathon Sluis

Al vroeg zaten we op de ‘Antwerp Athletics’-bus richting Sluis om er de halve marathon te lopen. Na een lange rit, voor de chauffeur was het duidelijk ook zondag, kwamen we in het regenachtige Sluis aan. Na de verkenning van het winkelstadje was het tijd om de nummers op te spelden. Onder de eerste zonnestralen van de dag ging het richting stadhuis waar de start en aankomstzone was opgesteld.

Na een kleine plaatselijke lus, in de toch wel vrij smalle straatjes, ging het via de Damse Vaart richting Hoeke. Er werden al snel enkele kleine groepjes gevormd waarmee ik me de eerste 7km rustig kon laten meedrijven. Aan het keerpunt werd de snelheid in de groep opgedreven en koos ik bewust voor mijn eigen tempo. Het was op dat moment al duidelijk dat de wind in het tweede deel van de wedstrijd wel eens in het nadeel kon zitten. Iets voorbij halfweg, en na de nodige sanitaire tussenstop, probeerde ik nu ook het tempo op te drijven zodat ik vlot onder 1h30 zou duiken.

Na 15km kwamen we terug in Sluis aan waarna ons nog een kleine lus werd voorgeschoteld tussen de open velden. Hier kreeg de wind volledig vrij spel zodat ik mijn tempo niet langer kon vasthouden, ook de benen begonnen ondertussen stilaan te verzuren. De laatste 4 kilometers waren duidelijk de zwaarste van de dag. Uiteindelijk werd de klok stil gezet op 1:31:40, toch wel ruim boven de vooropgestelde tijd. Anderzijds toch nog goed voor een nieuw PR.

Cross Zandhoven

Zandhoven is traditiegetrouw de afsluiter van de criteriumcrossen, 6 wedstrijden waarvan de beste 5 resultaten meetellen voor het klassement. In deze laatste cross zouden we met 3 atleten gaan uitmaken wie recht zou hebben op plaatsen 7 tem 9.

Al van bij de start zag ik één van mijn concurrenten als een speer vertrekken, even twijfelen maar toch gekozen om mijn eigen wedstrijd te lopen. De eerste, van de vier af te leggen ronden, ging aan een behoorlijk tempo, maar toch bleef er een grote groep van een 10-tal atleten op slechts 15 meter volgen. De twee daaropvolgende ronden heb ik me dan ook wijselijk vooraan in de groep genesteld zodat ik me ontspannen kon laten meedrijven. Het tempo werd van tijd tot tijd even gedrukt en al snel kreeg ik mijn clubgenoot Filip (ook strijdend voor die 7de plaats) in mijn spoor.
Ondertussen was onze snelle starter al volledig uit mijn vizier verdwenen en zou de 8ste plaats het hoogst haalbare worden vandaag. Bij het ingaan van de laatste ronde werd het tempo serieus de hoogte ingejaagd en volgde de ene demarrage de andere. Ik kon toch nog als eerste van de groep het smalle bos indraaien en samen met 2 jongens van WALO een klein gaatje maken. Halfweg de laatste ronde had ik reeds een kleine 30 meter voorsprong op Filip, genoeg om de 8ste plaats in het klassement op te eisen en de prachtige bijhorende beker in ontvangst te nemen ;)

Vanaf nu zal ik me stilaan gaan voorbereiden op mijn geplande triatlons, maar eerst nog een tussenstop in Sluis voor de Halve Marathon.

Cross Schoten

Zaterdag stond er in Schoten de Memorial Jos De Borger op het programma. Na de hevige regenbuien in de voormiddag lag het parcours er behoorlijk zwaar en vettig bij, een echte cross dus!
Al tijdens de opwarming had ik samen met clubgenoot Filip beslist dat deze cross niet meer dan een doorgedreven training zou worden. We waren dan ook heel rustig gestart en na de eerste rond liep ik zowaar in voorlaatste positie. Halfweg de tweede ronde werd het tijd om het tempo toch een beetje op te drijven en al snel werden de eerste lopers ingehaald. Vanaf nu ging het elke kilometer iets sneller en net voor het ingaan van de laatste ronde sloot ik aan bij een groepje van 4 atleten. Net op dat moment besloot de eerste van dit groepje ervan door te gaan. Ik zette de achtervolging nog in, maar zou hem niet mee te pakken krijgen. In de laatste 500m verloor ik nog een plaatsje zodat ik uiteindelijk als 9de over de streep kon lopen.
Volgende week is het niet alleen de laatste cirteriumcross in Zandhoven, maar ook de laatste cross van het seizoen!

Hivernales

Elk jaar opnieuw probeert Frederik me warm te maken voor een mooi ‘matchke in ‘t Zoniënwoud’ van een kleine 20 kilometer. Met de cross in Kalmthout de dag voordien werd de Hivernales ook dit jaar niet op de oorspronkelijke planning geplaatst. Maar gewapend met een lekkere lasagne en een groot stuk rijsttaart op zaterdagavond zag ik de dubbel helemaal zitten ;)

Zondagochtend stond ik dan ook, samen met enkele Hetricers aan start in Watermael Boitsfort voor … eigenlijk geen idee wat me te wachten staat. Een ding was me al direct duidelijk geworden, het is hier niet vlak! Aangezien de nog redelijk verzuurde benen van de dag voordien zou ik er een stevige lange duurloop van maken.

Tot aan de eerste bevoorrading, na een 10-tal kilometers, liep ik samen Christof en Jan (Antwerp Athletics) die ook in Kalmthout present was. Het was een ontspannen tempo dat ons een tijd van 1:29:59 zou kunnen opleveren. Na de bevoorrading was ik het spoor van Jan kwijt en liep ik met Christof rustig verder. Na de zoveelste zware beklimming zag ik het bordje ‘denier km’ hangen. Het tempo werd opgedreven, maar ik kon niet verhinderen dat er op de officiële eindklok 1:30:02 tevoorschijn kwam. De officieuze tijd zal wellicht onder de 1:30:00 gelegen hebben, maar … dat telt niet!


Het is inderdaad een leuke wedstrijd in een prachtige groene omgeving met een goede organisatie, alleen de tijdsregistratie is een minpuntje ;))

Cross Kalmthout

Zaterdag was de mistige atletiekpiste het decor voor de 5de criteriumcross van het seizoen. Met slechts vijf trainingskilometers in de benen en al een ganse week keelpijn was er niet echt sprake van een goede voorbereiding. Maar aangezien de supporters van verre kwamen, waarvoor dank, kon ik niet anders dan het beste van mezelf geven.

Direct na de start zocht ik mijn eigen tempo en liep ik de eerste ronde aan kop van een achtervolgend groepje. Om niet al het werk zelf op te knappen besloot ik de tweede ronde achteraan het groepje post te vatten. Vanaf dat moment zakte het tempo in groep duidelijk en net voor het ingaan van de voorlaatste ronde besloot ik om er alleen vanonderuit te muizen. Al snel kon ik enkele plaatsen goed maken, maar in de laatste ronde kreeg ik dan toch de rekening gepresenteerd. Ik moest nog diep in mijn reserves tasten om mijn 9de plaats vast te houden.

Geheel onverwacht schuif ik wel weer een plaatsje op in het klassement en kom ik zo op een 7de plaats te staan. Het zal echter nog spannend worden in Zandhoven, de voorsprong op nummer 8 bedraagt maar 1 puntje en nummer 9 volgt 2 puntjes.

Cross Putte Stabroek

Een weekje voor de 5de criteriumcross was het tijd om de conditie nog eens te testen tijdens de prachtige cross op het domein van kasteel Ravenhof. Het gevarieerde parcours, met enkele klimmetjes en behoorlijk wat slijk per ronde, maakte er een zware uithoudingsrace van.

Na een pittige start besloot ik mijn eigen tempo te zoeken, hetgeen later de juiste strategie bleek te zijn, en liet ik ‘mijn groepje’ vertrekken. Het gat werd nooit groter dan 50 meter en in derde ronde maakte ik terug terrein goed. Nog voor het einde van die ronde had ik ze dan ook alle 4 terug te pakken. Ondertussen kwamen ook de eerste ‘snelle starters’ al in het vizier die hun motor weer volledig hadden opgeblazen. Ondanks ik het tempo in de laatste ronde nog iets kon opdrijven, kon ik niet verhinderen er nog 2 lopers uit de achtergrond kwamen aansluiten in de laatste 500 meter. Maar in de spurt kon ik gelukkig mijn 10^e plaats nog veilig stellen. Aangezien de grotere opkomst dan de cross in Wommelgem ben ik best tevreden met het resultaat.

Sint-Elooicross Wommelgem

Na een kleine rustperiode tijdens de feestdagen was het terug tijd om de spikes eens aan te binden voor de eerste cross van het nieuwe jaar. In en rond het fort van Wommelgem moesten we na een kleine aanloopstrook 3 grote ronden afleggen, goed voor 6.2km in het totaal. Door het slechte weer, sneeuwbuien en een koude strakke noordenwind, was de opkomst eerder beperkt te noemen. Zelf hou ik wel van deze ‘extreme’ omstandigheden, maar met de weinige trainingkilometers in de benen zou het wel eens zwaar kunnen worden.

Direct vanaf de start werd er een strak tempo aangehouden door de koplopers, ikzelf voelde meteen dat de benen niet goed waren vandaag. Er zat niets anders op dan het tempo iets te laten zakken en helemaal alleen de rest van de wedstrijd af te leggen. Halfweg kreeg ik nog iemand in het vizier die blijkbaar iets te snel gestart was, maar kon de kloof net niet dichten. Hierdoor bleef ik hangen op de 10^e plaats.