Normaal gezien stond dit weekend de triathlon van Aarschot op het programma, een zeer leuke wedstrijd op een selectief parcours op en rond de heuvels van het Hageland. Jammer genoeg zal er deze keer DNS (Did Not Start) achter mijn naam komen te staan.
Ik heb iets langer dan gehoopt moeten herstellen van de ziekte, opgelopen net voor Brasschaat, waardoor ik onvoldoende trainingsarbeid heb kunnen verrichten voor een zware wedstrijd als Aarschot.
vrijdag 17 juli 2009
woensdag 1 juli 2009
DNF Brasschaat
Reeds voor de tweede maal krijg ik DNF (Did Not Finish) achter mijn naam geschreven in Brasschaat. In 2006 debuteerde ik hier op de halve afstand, maar moest toen volledig uitgeput de strijd staken. Deze keer was de conditie een stuk beter, maar zou een ziekte aan de basis liggen. Enkele dagen voor de wedstrijd kreeg ik keelpijn die af en toe gepaard ging met lichte hoofdpijn. Pas zondagochtend werd er beslist toch maar van start te gaan zien hoever we zouden komen.
Na het in orde brengen van de wisselzones stonden we met een kleine 500 triathleten klaar aan de start van de ½ triathlon van Brasschaat (2.7km swim – 80km bike – 20km run). Enkele minuten na de PRO’s mochten de AGE-GROUPERS (waaronder mezelf) van start gaan. De start liep niet echt van een leien dakje, de startlijn was erg smal waardoor er behoorlijk wat getrokken en geduwd werd. Na enkele honderden meters kon ik me dan toch losmaken uit het gewoel en kon ik mijn eigen ritme opzoeken. Aan het tweede keerpunt zwom ik op kop van de derde groep met een honderd meter achterstand op de tweede. In de tweede zwemronde heb ik een versnelling geplaatst en ben alleen naar de tweede groep toe kunnen zwemmen. Uiteindelijk mocht ik na 36:45 min als 55e overall de wissel in.
Eens op de fiets had ik direct een vrij goed gevoel in de benen en werd er direct een groepje gevormd met een 5tal atleten. Op reglementaire afstand (10 meter deze keer) werd er stevig tempo gemaakt op het windstil parcours. Na 50km werden de laatste meters gedicht met een grote groep die een dikke minuut voor ons vertrokken waren. Zonder aarzelen reden we de groep voorbij en werd het tempo nogmaals de hoogte ingejaagd. Aan de laatste bevoorrading na 60km werden de nodige suikers en vocht aangenomen. Door het warme weer werd er uiteraard veel gedronken en gegeten om geen ‘klopje’ te krijgen zoals in Leuven. Maar hoe meer gellekes en energiedrank er in de maag kwam, hoe slechter ik me begon te voelen.
Na 1:59:48 (27e fietstijd van de dag) zat het fietsonderdeel erop en mocht ik als 32e (10e age-grouper) aan de afsluitende 20km beginnen.
Al na 100 meter wist ik al hoe laat het was, steken tot achter mijn oren! Die gellekes waren dus duidelijk niet verteerd en maag protesteerde wel hard, zelfs tijdens het wandelen bleef alles pijn doen. Er zat dus niets anders op dan de wedstrijd te staken en teleurgesteld mijn vriendin en supporters gaan opzoeken. Jammer dat ik ze moet teleurstellen met een opgave, want de benen waren heel goed!
PS: Ondertussen is de oorzaak gevonden en zijn we volop aan het herstellen. Hopelijk zijn we tijdig genezen voor de triathlon van Aarschot?!
Na het in orde brengen van de wisselzones stonden we met een kleine 500 triathleten klaar aan de start van de ½ triathlon van Brasschaat (2.7km swim – 80km bike – 20km run). Enkele minuten na de PRO’s mochten de AGE-GROUPERS (waaronder mezelf) van start gaan. De start liep niet echt van een leien dakje, de startlijn was erg smal waardoor er behoorlijk wat getrokken en geduwd werd. Na enkele honderden meters kon ik me dan toch losmaken uit het gewoel en kon ik mijn eigen ritme opzoeken. Aan het tweede keerpunt zwom ik op kop van de derde groep met een honderd meter achterstand op de tweede. In de tweede zwemronde heb ik een versnelling geplaatst en ben alleen naar de tweede groep toe kunnen zwemmen. Uiteindelijk mocht ik na 36:45 min als 55e overall de wissel in.
Eens op de fiets had ik direct een vrij goed gevoel in de benen en werd er direct een groepje gevormd met een 5tal atleten. Op reglementaire afstand (10 meter deze keer) werd er stevig tempo gemaakt op het windstil parcours. Na 50km werden de laatste meters gedicht met een grote groep die een dikke minuut voor ons vertrokken waren. Zonder aarzelen reden we de groep voorbij en werd het tempo nogmaals de hoogte ingejaagd. Aan de laatste bevoorrading na 60km werden de nodige suikers en vocht aangenomen. Door het warme weer werd er uiteraard veel gedronken en gegeten om geen ‘klopje’ te krijgen zoals in Leuven. Maar hoe meer gellekes en energiedrank er in de maag kwam, hoe slechter ik me begon te voelen.
Na 1:59:48 (27e fietstijd van de dag) zat het fietsonderdeel erop en mocht ik als 32e (10e age-grouper) aan de afsluitende 20km beginnen.
Al na 100 meter wist ik al hoe laat het was, steken tot achter mijn oren! Die gellekes waren dus duidelijk niet verteerd en maag protesteerde wel hard, zelfs tijdens het wandelen bleef alles pijn doen. Er zat dus niets anders op dan de wedstrijd te staken en teleurgesteld mijn vriendin en supporters gaan opzoeken. Jammer dat ik ze moet teleurstellen met een opgave, want de benen waren heel goed!
PS: Ondertussen is de oorzaak gevonden en zijn we volop aan het herstellen. Hopelijk zijn we tijdig genezen voor de triathlon van Aarschot?!
Abonneren op:
Posts (Atom)