10 Miles Antwerpen

Zo'n massaloop als in Antwerpen, eigenlijk hou ik er niet echt van. Maar een joggingske in eigen stad door de twee tunnelkes heeft anderzijds ook wel iets. Via de atletiekclub kon ik in het snelle startvak starten, al moet je hier ook hier al een half uurke van tevoren gaan aanschuiven om uw plaatske op te eisen.

De eerste kilometers verlopen altijd een beetje chaotisch, iedereen wil blijkbaar als eerste de Kennedytunnel induiken om dan in de klim naar het gerechtsgebouw volledig stil te vallen en langs de kaai te parkeren. Ik laat me echter niet van de wijs brengen en loop in het begin mijn eigen tempo zonder te forceren. Halfweg de kaai stond de witte boog van 50%, ook de vele toeschouwers laten duidelijk horen dat deel 1 achter de rug is. Ik kom door in een tijd van 33:57, perfect op schema voor een tijd onder de 1h10. Ook de volgende kilometers hou ik mijn tempo vast en kom zo aan de zwaarste hindernis van de dag, de konijnenpijp. Tijdens de afdaling bleven de gevreesde krampen uit, maar tijdens de klim kreeg ik het toch behoorlijk zwaar. De benen begonnen nu toch vol te lopen met melkzuur, maar ik was duidelijk niet alleen die met dit gevoel rondliep. Eens de tunnel uit was het nog een kilometer doorbijten tot aan de finish.

Met een geschatte eindtijd van 1h08:45, mijn Garmin deed het niet in de tunnel en de chip van de organisatie heeft mijj blijkbaar ook niet geregistreerd, blijf ik onder mijn vooropgestelde doel.