We zijn nu 4 weken na de Ironman Nice en zijn ondertussen terug in volle voorbereiding op 70.3 Ironman Antwerpen. Na een relatieve rustperiode stonden vorige week de eerste ‘pittige’ trainingen terug op de programma met als afsluiter de Power Hageland Triathlon (2km swim – 60km bike – 15km run). Deze wedstrijd was aan de kalender toegevoegd als conditietest voor de thuismatch binnen 14 dagen.
Om 13h00 stonden we met een 300-tal atleten klaar op het strand van de plas in Rotselaar waar we, na een aanlooplus, nog twee rondjes moesten zwemmen. Tijdens het zwemmen werden we getrakteerd op een fikse regenbui waardoor er zich als het ware een mistgordijn optrok en de boeien amper zichtbaar waren. Na een half uurtje kon ik als 23ste mijn doorweekte fiets opzoeken en kon het ‘waterballet’ beginnen. In de voorafgaande sprint triathlon waren er al een 10-tal atleten onderuitgaan met de fiets op heuvelachtige, bochtige parcours! Tijdens de eerste kilometers, op de dijk langs de Demer, voelde ik al vrij vlug dat ik mijn goede fietsbenen vergeten was en het voor mij geen POWER triathlon zou worden. Er zou vandaag op ‘cruisecontrol’ gereden worden, zonder onnodige risico’s te nemen in de bochten. Na 1u41 fietsen (35.4km/h gemiddeld) kreeg ik eindelijk de wisselzone in zicht en kon ik als 33ste mijn loopschoenen aantrekken. En zowaar verschenen ook de eerste zonnestralen aan de donkere hemel, hopelijk letterlijk en figuurlijk voor mij :)
Tijdens elke loopronde van 5km kregen we 2 zware beklimming van enkele honderden meters voorgeschoteld waar lopen zeker niet evident was. Zoals te verwachten zouden de benen tijdens het looponderdeel ook redelijk vermoeid aanvoelen, maar op karakter kon ik de 15km toch nog afleggen (en dit keer zonder te wandelen hé) in 1h06 om zo als 41e de aankomst te bereiken in een tijd van 3u21. De wedstrijd werd trouwens gewonnen door Rutger Beke, die 5e was geworden in de Ironman Nice, en ook van start zal gaan in Antwerpen.
Om 13h00 stonden we met een 300-tal atleten klaar op het strand van de plas in Rotselaar waar we, na een aanlooplus, nog twee rondjes moesten zwemmen. Tijdens het zwemmen werden we getrakteerd op een fikse regenbui waardoor er zich als het ware een mistgordijn optrok en de boeien amper zichtbaar waren. Na een half uurtje kon ik als 23ste mijn doorweekte fiets opzoeken en kon het ‘waterballet’ beginnen. In de voorafgaande sprint triathlon waren er al een 10-tal atleten onderuitgaan met de fiets op heuvelachtige, bochtige parcours! Tijdens de eerste kilometers, op de dijk langs de Demer, voelde ik al vrij vlug dat ik mijn goede fietsbenen vergeten was en het voor mij geen POWER triathlon zou worden. Er zou vandaag op ‘cruisecontrol’ gereden worden, zonder onnodige risico’s te nemen in de bochten. Na 1u41 fietsen (35.4km/h gemiddeld) kreeg ik eindelijk de wisselzone in zicht en kon ik als 33ste mijn loopschoenen aantrekken. En zowaar verschenen ook de eerste zonnestralen aan de donkere hemel, hopelijk letterlijk en figuurlijk voor mij :)
Tijdens elke loopronde van 5km kregen we 2 zware beklimming van enkele honderden meters voorgeschoteld waar lopen zeker niet evident was. Zoals te verwachten zouden de benen tijdens het looponderdeel ook redelijk vermoeid aanvoelen, maar op karakter kon ik de 15km toch nog afleggen (en dit keer zonder te wandelen hé) in 1h06 om zo als 41e de aankomst te bereiken in een tijd van 3u21. De wedstrijd werd trouwens gewonnen door Rutger Beke, die 5e was geworden in de Ironman Nice, en ook van start zal gaan in Antwerpen.
Graag zou ik iedereen nog even willen bedanken voor de aanmoedigingen (zowel ter plaatse als op het thuisfront), de vele toffe reacties, sms'jes, ...